Κατηγορία: ΓΙΟΡΤΕΣ

Σήμερα, 25 Μαρτίου 2020 γιορτάζουμε μια μεγάλη γιορτή. Μία μεγάλη γιορτή με διπλό χαρακτήρα,  Εθνικό και Θρησκευτικό.

Σήμερα γιορτάζουμε την Επανάσταση του 1821 που έγινε εναντίον του τουρκικού ζυγού μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Σύμφωνα με τους λαϊκούς θρύλους η Επανάσταση ξεκίνησε από τα Καλάβρυτα και συγκεκριμένα από την Αγία Λαύρα. Εκεί, ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε κρυφά τη σημαία της Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821, δίνοντας το έναυσμα για τον απελευθερωτικό αγώνα.

 

 

Σήμερα γιορτάζεται και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του Χριστιανισμού.

 

 

 

 

Τί τραγουδάν οι ραγιάδες

Ακόμα τούτ’ την άνοιξη,
Ραγιάδες ραγιάδες,
Τούτο το καλοκαίρι,
Μοριά και Ρούμελη
Όσο που νά ’ρθει ο Μόσκοβος…

 

Και πέρασε πάει κι η άνοιξη,

πάει και το καλοκαίρι,

χειμώνας πλάκωσε,

και είν’ ο χειμώνας άλιωτος,

η γη ένας τάφος είναι,

Ραγιάδες Ραγιάδες!

[…]

Αρματολοί και μπέηδες,

με το σταυρό στο χέρι

και με το φλάμπουρο,

κορόνες μεγαλόχαρες,

αντρόπιαστα τουφέκια,

Ραγιάδες Ραγιάδες,

 

Από στεριές και πέλαγα

χίλιες φορές μάς δείξαν

σημάδια ολόχαρα,

χίλιες φορές μηνύθηκε

το μήνυμα το μέγα,

Ραγιάδες Ραγιάδες.

 

Του ονείρου μας το Φοίνικα

είδαμε από τη στάχτη

να ξαναγίνεται

και κόκκινος να χύνεται

σαν αιματοσπαρμένος,

Ραγιάδες Ραγιάδες.

 

Είδαμε μνηματόπετρες

βροντερά να συντρίβει

ξάφνου ένας άγγελος,

και μέσ’ από τα μνήματα

λαοί να ξημερώνουν,

Ραγιάδες Ραγιάδες.

 

Μα το πουλί έγιν’ άφαντο

γοργοπερνώντας έξω

κι απ’ τον αέρα μας,

οι αναστημένοι τράβηξαν

μακριά μας άλλο δρόμο,

Ραγιάδες Ραγιάδες.

[…..]

Ω λυτρωμένοι, ελεύτεροι,

του δούλου είναι το πείσμα

δυναμερώτερο

κι απ’ του Θεού το θέλημα·

ας τρέμουν οι αφεντάδες,

Ραγιάδες Ραγιάδες,

 

Ας τρέμουν κι οι ελεύτεροι,

γιατ’ είμαστε τα χέρια

της θείας Εκδίκησης!

Νά! οι πρώτοι στερνοί σκύβουνε,

νά! κι οι στερνοί είναι πρώτοι,

Ραγιάδες Ραγιάδες.

 

Η Λευτεριά είναι μάγισσα,

η Λευτεριά είναι Κίρκη,

ω χρόνια απάντεχα!

Και νά η Σκλαβιά σαν Πρόνοια,

και νά η Σκλαβιά σα Σπάρτη,

Ραγιάδες Ραγιάδες!

 

Τρώει τους λαούς αφρόντιστους

η Λευτεριά σα λάμια·

προσμένει, ολόχαρος

παραμονεύει ο τύραννος·

σκοτώστε τη χαρά του,

Ραγιάδες Ραγιάδες!

 

Η οργή από ξεροπόταμα

κατακλυσμούς μάς κάνει,

και από τα σίδερα

σπαθιά και βόλια πλάθουμε

και κεραυνούς και Χάρους,

Ραγιάδες Ραγιάδες!

1896, Κωστής Παλαμάς, Η πολιτεία και η μοναξιά

Την Παρασκευή, 22 Μαρτίου γιορτάσαμε την Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.

Ἀπ᾿ τά  κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τά ἱερά,
καί  σάν  πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!

Στη στροφή αυτή του Εθνικού μας Ύμνου συμπυκνώνεται ο αιώνιος αγώνας και οι θυσίες των Ελλήνων για την ελευθερία. Από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας αγωνιζόμαστε για την  διατήρηση της. Σημαντικότατος σταθμός της πορείας αυτής του έθνους μας η επανάσταση του 1821. Τιμώντας τους ήρωες που θυσιάστηκαν για μια Ελλάδα Ελεύθερη με χαρά και υπερηφάνεια εορτάζουμε την επέτειο της 25^ης Μαρτίου. Άλλη μια φορά η Πατρίδα μας πανηγυρίζει για δύο «Χαίρε». Το «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» και το «Χαίρε ω Χαίρε Λευτεριά». Το πρώτο «Χαίρε» αναφέρεται στη θεομητορική εορτή, κατά την οποία ο Αρχάγγελος Γαβριήλ μετέφερε στην παρθένο Μαρία τη χαρμόσυνη αγγελία της σύλληψης του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Το δεύτερο  «Χαίρε» αναφέρεται στα μεγαλεία της Ελευθερίας. Μεσουράνισμα του πνεύματος , ύψωση της ιδέας αξιολόγηση της ζωής, θεμελίωμα αρχών, πύργωμα αξιών και ορόσημα δόξης. Σύμβολα αγώνος και  αφετηρίες νίκης, χώρος αιώνιας λατρείας του ανθρώπου. Ιδού τα περασμένα ιστορικά μεγαλεία της Ελευθερίας.

Μέσα σ’ αυτήν την άφθαρτη Εθνική κιβωτό  κλείστηκε με την ελευθερία καρτερικά και η ψυχή του Γένους των Ελλήνων. Κρατήθηκε ζωντανή με το νέκταρ  του ενδόξου παρελθόντος. Και ακολούθησε  την άγια ημέρα της 25ης Μαρτίου 1821 το γνώριμο  δρόμο των περασμένων μεγαλείων  της φυλής, που τον φώτιζε αμυδρά αλλά αδιάκοπα τ’ άγιο καντήλι της ελπίδας και της πίστης, στην τελική ανάσταση .

Ευλαβείς προσκυνητές σήμερα, κλίνουμε νοερά το γόνυ μπροστά στους τάφους των αθάνατων νεκρών μας και υψώνουμε με ευγνωμοσύνη το νου και την καρδιά μας στους ελευθερωτές, στους ήρωες και μάρτυρες των ηρωικών αγώνων του 1821. (Απόσπασμα  από την ομιλία της κας Ανδρονίκης Σερενίδου)

 

Υπεύθυνοι της γιορτής ήταν η κα Ανδρονίκη Σερενίδου, η Μουσικός του σχολείου μας και ο κος Κωνσταντίνος Αναστασίου, ο Γυμναστής μας.

Να συγχαρούμε θερμά τους μαθητές και τις μαθήτριες που συμμετείχαν και από τις τρεις τάξεις. Ιδιαίτερα από την Γ΄ Γυμνασίου, που μας τραγούδησαν και από την Α΄ Γυμνασίου που χόρεψαν.

Η Παρασκευή, 15 Νοεμβρίου 2018, ήταν αφιερωμένη στην Επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973Παραθέτουμε κείμενα που διαβάστηκαν από μαθήτριες και μαθητές του σχολείου κατά τη διάρκεια της γιορτής.

Ι. ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗNΑΙΩΝ ΕΠΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ  ΔΗΜΟΦΑΝΤΟΥ- 510 π.χ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΤΥΡΑΝΝΩΝ
« Θα σκοτώσω και με λόγους και με έργα και με την ψήφο και με το ίδιο μου το χέρι, αν μπορώ, όποιον θα επιχειρήσει να καταλύσει την Αθηναϊκή Δημοκρατία. Κι αν κάποιος αναλάβει στο εξής, μετά την κατάλυση της Δημοκρατίας κάποια εξουσία κι αν επιχειρεί να γίνει τύραννος ή συνεργεί στην εγκατάσταση τυράννου, θα τον σκοτώσω… Κι αν κάποιος σκοτωθεί επιχειρώντας να σκοτώσει τύραννο, θα τον ευγνωμονώ αυτόν και τα παιδιά του, όπως τον Αρμόδιο και τον Αριστογείτονα και τους απογόνους του ….»

ΙΙ.  Ευριπίδης Ικέτιδες 399-455: Δημοκρατικές αντιλήψεις του Θησέα για τη διοίκηση της πόλης, 5ος αι. π.Χ.

ΘΗΣΕΑΣ

……………………………….

Απ’ το μονάρχη πιο βαριά δεν είναι
συμφορά σε μια πόλη. Τέτοιο κράτος,
πρώτα, δεν έχει νόμους ίσους για όλους·
ένας κρατά στο χέρι του το νόμο
κι αφέντης είναι· ισότητα καμία.
Ενώ γραμμένοι νόμοι όταν υπάρχουν,
δικαιώματα ίσα έχουν φτωχοί και πλούσιοι.
Μπορεί ο φτωχός στον πλούσιο, αν τον προσβάλει,
να του απαντήσει με τον ίδιο τρόπο·
τρανούς νικά ο μικρός, αν έχει δίκιο.
Τη λευτεριά ένας λόγος φανερώνει:
«ποιός για την πόλη ωφέλιμη έχει γνώμη
και θέλει να τη φέρει εδώ στη μέση;»
και λεύτερα ο καθείς μιλά ή σωπαίνει.
Ποιά ισότητα είν’ ανώτερη από τούτη;

………………………

Ευριπίδης: Οι Ικέτισσες, οι Τρωαδίτισσες, οι Βάκχες (μτφ.) Θρ. Σταύρου

ΙΙΙ.  Ο ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΗΛΙΑΣΤΩΝ,  4ος αι. π.Χ.

“Θα ψηφίσω σύμφωνα με τους νόμους και με τα ψηφίσματα του δήμου των Αθηναίων,  καθώς και της βουλής των πεντακοσίων. Για κείνα όμως που δεν υπάρχουν νόμοι, θα ψηφίσω σύμφωνα με την πιο απόλυτα δίκαιη κρίση μου, και όχι κινούμενος από εύνοια ή έχθρα. Και δε θα ψηφίσω για εγκατάσταση τυραννίας ούτε ολιγαρχίας, και αν κάποιος επιχειρήσει να καταργήσει το δημοκρατικό πολίτευμα της Αθήνας ή προτείνει εχθρικά πράγματα γι’ αυτό ή τα θέτει σε ψηφοφορία, εγώ δε θα τον ακολουθήσω. ”  Δημοσθένης, Κατά Τιμοκράτους 149

Μετάφραση Γ. Ιωάννου

IV.  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1948

ΑΡΘΡΟ 1 Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.

……..

ΑΡΘΡΟ 3 Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια.

……….

ΑΡΘΡΟ 5 Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.

V. «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος»

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες — μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφίνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ’ τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

………………………..

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ’ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα να ’γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, 1979

 

 

 

 

 

 

Υπεύθυνη της γιορτής ήταν η κα Δώρα Βελισσάρη, φιλόλογος του σχολείου μας.