Πληροφορίες για την επιστροφή στο σχολείο
Η περίοδος της πανδημίας κρατάει ακόμη. Τα πράγματα συνεχίζουν να είναι ρευστά. Οι αλλαγές είναι πολλές. Τα σχολεία ανοίγουν. Κάποιοι αμφιβάλλουν και γι’ αυτό. Η ανασφάλεια υποχωρεί και επανέρχεται. Νιώθεις ότι δεν έχεις κανέναν έλεγχο. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά της κρίσης. Η κρίση έρχεται στη ζωή μας ξαφνικά, μας αναστατώνει και μας προβληματίζει. Φέρνει ανησυχίες που δεν είχαν βγει στην επιφάνεια. Μας κάνει να σκεφτόμαστε διαφορετικά, να βρίσκουμε τρόπους να την κατανοήσουμε και να την κάνουμε πιο ανεκτή.
Από Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία και καλούμαστε να προσαρμοστούμε ξανά. Κάποιοι μπορεί να νιώσαμε χαρά στο πρώτο άκουσμα της είδησης αυτής, να σκεφτήκαμε πόσο μας έλειψαν οι φίλοι μας, οι συζητήσεις στα διαλείμματα, οι καθηγητές μας. Κάποιοι ίσως φοβηθήκαμε σκεπτόμενοι πως με το σχολείο θα έρθουν και τα διαγωνίσματα, το άγχος και η ένταση. Κάποιοι μπορεί να νιώσαμε ανησυχία μήπως κολλήσουμε τον ιό. Όλες αυτές οι σκέψεις είναι φυσιολογικές. Δεν υπάρχει σωστή και λανθασμένη αντίδραση στην εξέλιξη αυτή.
Επιστρέφοντας στο σχολείο είναι πιθανό να εκφράσουμε και άλλες αντιδράσεις. Ίσως να μη μπορούμε να προσαρμοστούμε εύκολα και άμεσα στη νέα συνθήκη, να νιώθουμε αποδιοργανωμένοι, να μη μπορούμε να συγκεντρωθούμε, να μιλάμε συνέχεια ή καθόλου, να είμαστε απόμακροι, να νιώθουμε στρες και θυμό. Όλες αυτές οι αντιδράσεις είναι, επίσης, αναμενόμενες στη διαδικασία προσαρμογής το πρώτο διάστημα. Υπάρχουν, ωστόσο, τρόποι για να νιώσουμε καλύτερα, να νιώσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι και ότι η κρίση αυτή θα σταματήσει, όπως σταματά κάθε κρίση.
Η αισιόδοξη στάση αποτελεί έναν τρόπο διαχείρισης της δύσκολης αυτής συνθήκης. Μας δίνει την ώθηση να κοιτάζουμε το μέλλον και να θέτουμε στόχους. Οι στόχοι μας βασίζονται στις αξίες μας αλλά και στις προσδοκίες που έχουμε για τον εαυτό μας. Όσο πιο θετικά βλέπουμε τον εαυτό μας, όσο πιο πολλά δυνατά σημεία αναγνωρίζουμε τόσο καλύτερες προσδοκίες έχουμε και τόσο πιο ανθεκτικοί γινόμαστε. Η αναγνώριση των ικανοτήτων μας είναι ορατή και στους άλλους και τους επιτρέπει να μας κατανοήσουν περισσότερο και να επικοινωνήσουν μαζί μας. Η επαφή μας με τους άλλους, οι σχέσεις που αναπτύσσουμε με τους συμμαθητές μας δίνει τη δυνατότητα να εκφραστούμε και να νιώσουμε ότι ανήκουμε κάπου. Η αγάπη και ο σεβασμός για τους φίλους μας οδηγεί στο να λαμβάνουμε μια υπεύθυνη στάση απέναντί τους και στο να συμμετέχουμε ενεργά σε κοινές δραστηριότητες που μας κάνουν να νιώθουμε πιο δημιουργικοί. Όλες αυτές οι ικανότητες μας καθιστούν ψυχικά ανθεκτικούς και λειτουργούν προστατευτικά σε ανάλογες συνθήκες.
Επιστρέφουμε στο σχολείο και έχουμε στο μυαλό μας ότι:
Επιστρέφω σ’ ένα χώρο ασφαλή!
Περνάω ποιοτικό χρόνο με τους φίλους μου!
Ιέ, σ’ αφήνω πίσω με όλες τις ανησυχίες!
Συνεχίζω το διάβασμά μου με ελάχιστο άγχος!
Τηρώ τους κανόνες υγιεινής!
Ρωτάω χωρίς φόβο για την κατάσταση!
Εκφράζω τα συναισθήματά μου σε όσους εμπιστεύομαι!
Φέρομαι με σεβασμό στους άλλους!
Ωραία θα περάσω αρκεί να το θέλω!