Σήμερα, 25 Μαρτίου 2020 γιορτάζουμε μια μεγάλη γιορτή. Μία μεγάλη γιορτή με διπλό χαρακτήρα, Εθνικό και Θρησκευτικό.
Σήμερα γιορτάζουμε την Επανάσταση του 1821 που έγινε εναντίον του τουρκικού ζυγού μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Σύμφωνα με τους λαϊκούς θρύλους η Επανάσταση ξεκίνησε από τα Καλάβρυτα και συγκεκριμένα από την Αγία Λαύρα. Εκεί, ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε κρυφά τη σημαία της Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821, δίνοντας το έναυσμα για τον απελευθερωτικό αγώνα.
Σήμερα γιορτάζεται και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του Χριστιανισμού.
Τί τραγουδάν οι ραγιάδες
Ακόμα τούτ’ την άνοιξη,
Ραγιάδες ραγιάδες,
Τούτο το καλοκαίρι,
Μοριά και Ρούμελη
Όσο που νά ’ρθει ο Μόσκοβος…
Και πέρασε πάει κι η άνοιξη,
πάει και το καλοκαίρι,
χειμώνας πλάκωσε,
και είν’ ο χειμώνας άλιωτος,
η γη ένας τάφος είναι,
Ραγιάδες Ραγιάδες!
[…]
Αρματολοί και μπέηδες,
με το σταυρό στο χέρι
και με το φλάμπουρο,
κορόνες μεγαλόχαρες,
αντρόπιαστα τουφέκια,
Ραγιάδες Ραγιάδες,
Από στεριές και πέλαγα
χίλιες φορές μάς δείξαν
σημάδια ολόχαρα,
χίλιες φορές μηνύθηκε
το μήνυμα το μέγα,
Ραγιάδες Ραγιάδες.
Του ονείρου μας το Φοίνικα
είδαμε από τη στάχτη
να ξαναγίνεται
και κόκκινος να χύνεται
σαν αιματοσπαρμένος,
Ραγιάδες Ραγιάδες.
Είδαμε μνηματόπετρες
βροντερά να συντρίβει
ξάφνου ένας άγγελος,
και μέσ’ από τα μνήματα
λαοί να ξημερώνουν,
Ραγιάδες Ραγιάδες.
Μα το πουλί έγιν’ άφαντο
γοργοπερνώντας έξω
κι απ’ τον αέρα μας,
οι αναστημένοι τράβηξαν
μακριά μας άλλο δρόμο,
Ραγιάδες Ραγιάδες.
[…..]
Ω λυτρωμένοι, ελεύτεροι,
του δούλου είναι το πείσμα
δυναμερώτερο
κι απ’ του Θεού το θέλημα·
ας τρέμουν οι αφεντάδες,
Ραγιάδες Ραγιάδες,
Ας τρέμουν κι οι ελεύτεροι,
γιατ’ είμαστε τα χέρια
της θείας Εκδίκησης!
Νά! οι πρώτοι στερνοί σκύβουνε,
νά! κι οι στερνοί είναι πρώτοι,
Ραγιάδες Ραγιάδες.
Η Λευτεριά είναι μάγισσα,
η Λευτεριά είναι Κίρκη,
ω χρόνια απάντεχα!
Και νά η Σκλαβιά σαν Πρόνοια,
και νά η Σκλαβιά σα Σπάρτη,
Ραγιάδες Ραγιάδες!
Τρώει τους λαούς αφρόντιστους
η Λευτεριά σα λάμια·
προσμένει, ολόχαρος
παραμονεύει ο τύραννος·
σκοτώστε τη χαρά του,
Ραγιάδες Ραγιάδες!
Η οργή από ξεροπόταμα
κατακλυσμούς μάς κάνει,
και από τα σίδερα
σπαθιά και βόλια πλάθουμε
και κεραυνούς και Χάρους,
Ραγιάδες Ραγιάδες!
1896, Κωστής Παλαμάς, Η πολιτεία και η μοναξιά